Telefoon van Rene van Doren redactie Bravo: “Bravo gaat digitaal en tijdens het brainstormen hierover ontstond het idee de geschiedenis van het ontstaan van Bravo nog eens in beeld brengen, en of ik daar een stukje over zou kunnen schrijven”. Natuurlijk wil ik daar aan meewerken en kreeg er zelfs een hele (!!) week de tijd voor. Maar, als je stopt met dieren houden is het niet vanzelfsprekend dat je zeeën van tijd over hebt. Men weet je al snel te vinden, die heeft wel tijd enz. en zo verder. Dus, tussen de bedrijven door er toch mee aan de slag gegaan, en om het geheugen wat op te frissen in de eerste Bravo’s gedoken.
Voor je het beseft ben je dágen verder. Wat is het leuk en best wel interessant om die nog eens door te nemen. Afijn, ontstaan Bravo. Dan moeten we terug naar de herfst van 1988 toen verscheen de eerste Bravo bij de Brabantse vermeerderaars en opfokkers in de brievenbus. Maar de kiem ontstond feitelijk ruim een jaar eerder. De bedenker van dit blad is ex-straaljagerpiloot Jan van Avoird uit Uden, toentertijd voorzitter van landelijke kring vermeerderaars/opfokkers. Hij vond dat de belangen van Brabantse vermeerderaars/opfokkers niet voldoende werden behartigd in het Brabantse. Deze pluimveehouders betaalde de volle mep aan contributie aan de NCB (Noord-Brabantse Christelijke Boerenbond) later ZLTO, maar hadden geen bestuurlijke stem in de vereniging. Daar moest verandering in komen vond Jan en hij had al gauw diverse medestanders.
Vele praatsessies verder werd er in najaar 1988 een bestuurlijk orgaan opgericht van Brabantse vermeerderaars/opfokkers. De achterliggende onderbouwing had ook te maken met het feit dat er toen 43% van het aantal landelijke ouderdieren en 140 van de 283 landelijke bedrijven in Brabant waren gevestigd. Om de achterban optimaal te kunnen informeren werd op initiatief van Jan van Avoird tegelijkertijd ook de Bravo in het leven geroepen. Een kwartaalblad van en voor de VB sector. Eerst alleen voor Brabant korte tijd later ook voor Limburg en direct na de AI crisis in 2003 kregen alle vermeerderaars/opfokkers in Nederland Bravo gratis (!!) thuis bezorgd. Gratis was/is mogelijk doordat er steeds bedrijven zijn die, tegen betaling, graag adverteren in Bravo om zo direct in contact te komen met hun doelgroep. Diverse adverteerders hebben tientallen jaren in Bravo geadverteerd.
Jan kon natuurlijk niet in zijn eentje het blad runnen en dus werd er een redactieteam samengesteld. Er moesten adverteerders benaderd en geworven worden, de contacten blijven onderhouden, alle adressen van vermeerderaars/opfokkers achterhalen, er kwam zelfs een heuse reporter die de ‘boer’ opging voor een bedrijfsreportage. Ieder kwartaal weer een Bravo samenstellen betekende fysiek bijeenkomen niks met app’s of iets dergelijks.
In het begin werd er vaak voor een thema gekozen en werden personen benaderd die hier een stukje over wilde schrijven. Adverteerders aan het woord kwam ook bij regenmaat langs. Tegenwoordig kan dit allemaal digitaal maar dat was in den beginnen niet, soms ontving je het in geschift en moest het overgetypt worden. De eerste Bravo’s kwamen via een kopieermachine tot stand. Later werden ze gedrukt maar dan moesten ze nog ingelegd worden. Dat was overigens wel een plezierig bezigheid bij iemand aan de keukentafel. Van ieder bladzijde werd een stapel op nummervolgorde op tafel gelegd waarna er met een man of vijf langs werd gelopen, ieder steeds een blad per stapel nam en op het einde iemand met nietmachine het bundelde. Dan dichtvouwen adresstikkers erop en posten. Dit was natuurlijk als werk niet vol te houden en uiteindelijk werd dit aan de drukker overgelaten.
Maar het was zeker een leuke tijd en een mooie gelegenheid om bij te buurten. Dat Bravo steeds meer werd gewaardeerd bleek ook uit de alsmaar meer aanvragen om het te mogen ontvangen. Die mogelijkheid kwam er tegen een vergoeding van 20 gulden per jaar. Dit resulteerde dat er op een gegeven moment een oplage van 550 stuks per kwartaal werden gedrukt. Ondertussen zijn we 37 jaar verder en Bravo bestaat nog steeds en heeft zijn bestaansrecht zeker bewezen. Het is ook best bijzonder, een groepje pluimveehouders die al tientallen jaren een blad samenstellen en zorgt dat het ieder kwartaal bij u in de bus valt.
Overigens is de redactiesamenstelling in de loop der jaren al enkele malen veranderd en zit er van het oorspronkelijke team niemand meer. En zo moet het ook, op tijd vers bloed houdt de zaak scherp. Vanuit Venhorst wens ik Bravo(lezers) nog een zonnige en vooral informatieve toekomst.
Ruud Gijsbers, ex-redactielid.